Als Orpheus zong, luisterde iedereen

Het werk neergelegd, het verlangen opgewekt

De bomen buigen dieper om te luisteren

Het water en de zee bewegen mee op de klanken van zijn harp

De tentoonstelling ‘Dwaal verder, Dwaal licht’ verbindt de tekeningen en beelden van Eurydice met Orpheus, de hoeder van de kunsten. Volgens de verhalen zingt hij zo mooi en liefdevol dat de hele natuur, de dieren, de bomen, ja, zelfs het water en de zee meebewegen op de klanken van zijn harp. Maar wanneer hij probeert met deze magische kracht zijn geliefde terug mee te nemen uit de onderwereld gaat het mis. Hij zwerft zonder haar verder de wereld over.

Orpheus naam verwijst in het oud-Grieks naar duisternis, naar zich ‘alleen voelen’ en ‘in de steek gelaten’ zijn. Letterlijk: ‘niet in het licht zijn’. In het verhaal van de tentoonstelling komen de dwaallichten van Orden de halfgod te hulp. Zij belichten de unieke kracht van Orpheus die elke nieuwe generatie dichters en kunstenaars weer opnieuw tot het maken van kunst aanzet.

In samenwerking met de filosoof Katja Rodenburg

Film: